Wilgenstokken worden verwerkt tot hoepels om de duigen van boter- en haringvaatjes bijeen te houden. Het wilgenhout is pas geschikt als het drie jaar oud is. De hoepelmaker teelt en oogst zijn eigen wilgenhout, waar hij stokken van maakt. Die worden gekloofd en gesneden, door een buigmachine gedraaid en in een ronde mal gezet. De latjes worden door middel van een speciale knoop met wilgentwijgen aan elkaar vast gemaakt. De hoepel is klaar om door een kuiper gebruikt te worden om vaten of tonnen.
Het Netwerk Immaterieel Erfgoed laat de variëteit aan cultuuruitingen zien die erfgoedgemeenschappen, groepen of individuen zelf erkennen als immaterieel erfgoed. Dit immaterieel erfgoed is door henzelf in het Netwerk aangemeld. Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland is derhalve niet verantwoordelijk voor de inhoud van de beschrijving.
Beschrijving
Beoefenaars en betrokkenen
De heer Van den Brand heeft het ambacht van zijn vader geleerd, die het weer van zijn vader geleerd heeft. De kennis is dus van vader op zoon doorgegeven. De heer Van den Brand leidt nu vijf mensen op in het ambacht, om zijn kennis en kunde door te geven aan een nieuwe generatie.
Geschiedenis en ontwikkeling
Het hoepel maken is een oud ambacht dat zeer functioneel en belangrijk was voor het maken van kuipen en vaten. Men kon deze maken in allerlei vormen en maten. Toen er geen afzetgebied meer was is het ambacht weggekwijnd. In de jaren ‘60 verdween het ambacht voor goed, maar de kennis en kunde bleven bewaard en worden nu weer doorgegeven.
Contact
Hoepelmakerij P. van den Brand en zoonBaron van Coehoornlaan 13
5492 GR Sint-Oedenrode
Noord-Brabant
Website
