Harddraverij Warmond

De harddraverij wordt georganiseerd door de Stichting Harddraverij Warmond. Warmond is een geografisch geïsoleerd dorp met 2000 huizen. Het hele dorp voelt zich betrokken bij het evenement en de draverij heeft dan ook een sociale en reüniefunctie.  Daarnaast blijkt de betrokkenheid van de inwoners uit de vele vrijwilligers die meewerken aan het evenement. Naast de plaatselijke bevolking zijn ook de NDR en de Bond van Harddraverijen betrokken, evenals de eigenaren van de paarden, de pikeurs en de verzorgers en trainers van de paarden. 
 

De eerste harddraverijen met paarden in Warmond werden vanaf 1864 gehouden. Na 100 jaar stopte deze traditie maar in 1989 is zij weer opgepakt. Het karakter is echter altijd hetzelfde gebleven, zo werd er altijd op een of andere manier op de paarden gewed. De draverij werd de eerste 100 jaar op andere plaatsen in Warmond verreden dan tegenwoordig. Veelal werd de draverij gehouden in weilanden omdat de doorgaande route vrij moest blijven. Het was in die jaren een plaatselijk vermaak waarbij de rijder in de eerste jaren op het paard zat. Later is  de pikeur achter het paard op de sulky gaan zitten. Omdat er geen bestuursleden waren te vinden, heeft het dorp het evenement 25 jaar moeten ontberen.

De roep om een herstart werd in 1988/'89 weer zodanig groot dat een aantal vrijwilligers de draverij in ere hebben hersteld. Er werd een nieuwe locatie gevonden op een doorgaande weg; deze plaats is in de jaren daarna hetzelfde gebleven. 

Met name de laatste decennia heeft het evenement ontwikkelingen doorgemaakt die vaak te maken hebben met aspecten van veiligheid, materiaal, regelgeving en techniek, meer wetgeving, digitalisering, elektronische start- en finishapparatuur. Het paardenwelzijn is door de jaren heen steeds belangrijker geworden, zo is het gebruik van de zweep verboden en ook het transport van paarden in de huidige veewagens is verbeterd. Daarnaast worden de klimatologische omstandigheden in acht genomen en is er een hitteprotocol. 

2021-2024

• Bij voorkeur uit eigen gelederen een PR- en communicatiedeskundige aantrekken. 
• Voor de promotie/communicatie een draaiboek opstellen. 
• Communicatie-/promotiemomenten organiseren door middel van het programmaboekje en de nieuwjaarsreceptie.
  
• Het programmaboekje met tevens uitleg en achtergronden van de draverij in Warmond huis aan huis bezorgen (2.100 stuks). 
• Sociale media, zoals Twitter, Facebook en Instagram gaan gebruiken. 
• Contact zoeken met de enige basisschool in het dorp en twee verenigingen om via leuke en interessante informatie aandacht en interesse voor de harddraverij bij de jeugd te vergroten. 
• Voorlichting geven over de (spelregels van de) harddraverij bij de plaatselijke businessclub, met als doel de mogelijkheden van sponsoring te benadrukken. 
• Een opzet maken voor een gestructureerd documentatie- en archiveringssysteem. Concentratie van informatie van verleden, heden en toekomst. Met de historische vereniging in Warmond een plan van aanpak maken.
  
• Een plan van aanpak maken om verspreid opgeslagen informatie rondom de harddraverij te verzamelen. Het streven is om binnen een jaar alle archiefstukken op één plaats verzameld te krijgen en enkele belangrijke stukken gedigitaliseerd te hebben. 
• Bestuurlijk overleg met zusterverenigingen uit de buurt om kennis en ervaringen uit te wisselen over het organiseren van een kortebaan in de breedste zin. 
• Met verenigingen in het dorp (zoals de VVV, de Vereniging tot viering van Warmondse Feesten en Sportvereniging Warmunda) bekijken wat er mogelijk is op gebied van elkaar helpen bij elkaars evenementen (de prijsuitreiking, gezamenlijke inkoop en promotie via activiteitenkalender).  
• De secretaris en de voorzitter specifiek belasten met het volgen van de regelgeving en ondernemen de noodzakelijke acties die hieruit voortvloeien. Ervoor zorgen dat de kortebaan in het omgevingsplan wordt opgenomen door bijvoorbeeld in te spreken bij gemeentelijke vergaderingen en politieke partijen te informeren over het belang en noodzaak van de kortebaan.
  
• Regelmatig in het bestuur over dierenwelzijn, hitteprotocollen en regelgeving discussiëren, waarna de voorzitter de woordvoerder is naar pers, sociale media en verdere buitenwereld. 
• Een concreet actie- en communicatieplan maken om calamiteiten en mogelijk voorziene onvrede te voorkomen en om escalatie te vermijden. Essentieel daarbij is snel te reageren en eventuele commotie in de kiem te smoren door heldere informatie te verstrekken.