Carolina Verhoeven is oprichtster van Stichting Culinair Erfgoed Centrum, Landskeuken en Academie Culinaire Historie.
Al sinds 1998 beijvert het Culinair Erfgoed Centrum het in praktijk borgen van het conserveren van voedsel, - gebruiken en gewoonten rondom het verwerken van landbouwgewassen.
Eten uit een voorraadkast. Een belangrijke reden om voedsel in te maken is om verspilling tegen te gaan. Er is een tendens zichtbaar dat mensen aan de ene kant graag duurzaam en biologisch willen eten, aan de andere kant is het aantal mensen dat aanklopt bij voedselbanken groter dan ooit. Er zijn voedselbanken die een tuinproject hebben opgezet in bijna alle provincies. Er ontstonden voedselbossen en daktuinen, Het overschot aan fruit en groente dat geoogst wordt, wordt ingemaakt en kan zo het hele jaar door gegeten worden, zonder iets van weg te hoeven gooien. Scholen besteden aandacht aan voedselverspilling en conserveringsmethoden en een toenemend aantal kook- en vriendenclubjes weckt. Lang is er onvoldoende aandacht besteed aan het immaterieel weck erfgoed in de plattelandskeuken. Jarenlang behoorden de alledaagse gebruiken in de plattelandskeuken zeker niet tot de culinaire hoogstandjes. Als er nu niets vastgelegd wordt, weet de volgende generatie geen oorspronkelijke namen meer bij het onvergetelijke en vaak handgemaakte keukengerei en gaan conserveringstechnieken verloren. Vooral de verborgen verhalen achter keukengerei zouden gekoesterd moeten worden. Door de oude en handgemaakte keukenmaterialen te rubriceren en in beeld te brengen, kunnen we voorkomen dat ze bij de volgende generatie in vergetelheid raken.
In 2014 mochten wij het wecken als Immaterieel erfgoedlijst zetten
Oraal en in kookschriften overgedragen verhalen. Waar ruim honderd jaar geleden huisvrouwen noodgedwongen inmaakte en vooral weckten om het voedsel langer houdbaar te maken, zijn het vandaag de dag vaak liefhebbers die het inmaken en bewaren toepassen en zo zorgen voor een goed gevulde voorraadkast. In oude vooral handgeschreven kookschriften en kookboeken zijn veel pagina’s gewijd aan het konfijten en inleggen, drogen en bewaren. In gegoede kringen was het konfijten een geliefde en een must voor feestelijke aangelegenheden. Men ontdekte hoe potten luchtdicht afgesloten konden worden door ze af te dekken met in brandewijn gedrenkt papier en jaren later door een industrieel vervaardigd papiersoort. Een touwtje gemaakt van een sponnen vlas of nerf rond de grespot of glazen pot gedraaid zorgde voor de perfecte afdichting. Ook het gebruik van een varken of runderblaas is eeuwen gebruikt als afdekmiddel om ongedierte tegen te gaan.
