Drukken is een vermeningvuldingsprocedé waar, voor het weergeven van het onderwerp, drukinkt wordt overgebracht op een te bedrukken materiaal met behulp van een drukvorm en een drukkracht.
In de klassieke drukkunst worden naar gelang de drukvorm vier druktechnieken onderscheiden:
- Hoogdruk: bij hoogdruk (ook wel boekdruk genoemd) zijn op de drukvorm de te drukken delen verhoogd aangebracht. Voorbeelden zijn: boekdruk, houtgravure of houtsnede of linoleumsnede
- Vlakdruk: de drukvorm is vlak maar het procedé berust op de afstotende werking van water en vet (inkt) Voorbeelden zijn: steendruk/lithografie, metaal- of glasplaat
- Diepdruk: de drukvorm bestaat uit een metalen plaat waarin de voorstelling is gekrast of geëtst. Voorbeelden zijn: de (koper)gravure, de ets
- Doordruk: de drukvorm is een met sjablonen afgedekte fijne zeef waarbij met ee nraket inkt door de niet- afgedekte delen op het onderliggende papier wordt overgebracht. Voorbeelden: zeefdruk, stencil
De klassieke, ambachtelijke druktechnieken worden sinds de twintigste eeuw in toenemende mate enkel in de kunstenaarswereld gebruikt. Inmiddels worden de klassieke druktechnieken onderwezen op alle kunsthogescholen, en levend gehouden in talloze werkplaatsen en drukateliers, gepraktiseerd door individuele beeldende kunstenaars en aan het algemene publiek bekend gemaakt door tentoonstellingen, workshops, rondleidingen en opleidingen tot vrijwilligers in deze sector.
Er zijn musea die zich richten op de klassieke drukkunst. Zo organiseren Huis van het boek (voorheen Museum Meermanno), GRID en het Nederlands Steendrukmuseum tentoonstellingen, drukdemonstraties, workshops en meer.
Huis van het Boek
GRID Grafisch Museum Groningen
Nederlands Steendrukmuseum
